ons wag en wag en wag
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Jos
17 Oktober 2005 | Zuid-Afrika, Mbazwana
Vanmorgen hebben we voor het eerst kennis gemaakt met ruraal Afrika. Afspraken worden gewijzigd, plannen worden door elkaar gehaald en vooral... veel wachten. We hebben al heel wat van onze tijd 'gedood'.
We bezochten de eerste school in het 'hinterland'. Een 4x4 is helemaal geen luxe. We veronderstellen zelfs dat hij wat te licht zal zijn (en dus zal vastlopen) voor het serieuzere werk dat we morgen moeten ondernemen. Zo moeten we morgen heen en terug 70km afleggen. Blijkbaar zullen we op bepaalde plaatsen geen wegje meer herkennen. We krijgen zelfs een boy mee om ons onderweg te helpen bij het lostrekken van de auto. Dat belooft.
Tijdens ons voormiddagbezoek aan een school herkenden we een geheel andere sfeer. Een directeur die slechts wat basis-Engels beheerst, klassen tot 90 leerlingen, kinderen van 16 jaar in het zesde leerjaar omdat ze tot 12 jaar het vee moeten drijven. Sommige kinderen hadden nog geen blanken gezien (we zaten amper 10km van Mbazwana). Sommigen hadden echt schrik van ons.
Overal hing het vol met affiches over Aids. We woonden ook een les 'Life skills' bij in een zesde leerjaar over HIV/AIDS. Het wordt er werkelijk ingelepeld.
Het voorstellingspakket van de school uit Roeselare bestond uit een memoryspel. We hebben dit met alle leerkrachten daadwerkelijk gespeeld vooraleer ze begrepen hoe het spel gespeeld wordt. Weg met de mooie methodes en didactieken. Dit is zwart, ruraal en vooral arm Afrika.
Geen enkel kind kan zich eten veroorloven! Ze krijgen alleen eten via het Voedselhulpprogramma. We hebben ook eens geproefd en het eten was best wel lekker.
Straks lopen we in het dorpje rond en maken daar wat foto's. Morgen de lange rit door 'niemandsland'. Wellicht zullen we de kans krijgen om nijlpaarden en krokodillen te zien. Het heeft ondertussen ook al geregend. Indien dit morgen ook van toepassing is, zullen we veel in het zand ploeteren met de jeep.
Verwacht morgen (en misschien ook de volgende dagen)kortere berichten en minder foto's. Voor elke muisklik moeten we enkele minuten wachten vooraleer onze opdracht gerealiseerd wordt. Wij ervaren 'aan den lijve' hoeveel keer we moeten klikken om iets op de website te plaatsen.
Nog een klein detail: vanmorgen waren we bijna onze nummerplaat achteraan op de wagen verloren. Deze hing nog aan een hoekje vast!
We bezochten de eerste school in het 'hinterland'. Een 4x4 is helemaal geen luxe. We veronderstellen zelfs dat hij wat te licht zal zijn (en dus zal vastlopen) voor het serieuzere werk dat we morgen moeten ondernemen. Zo moeten we morgen heen en terug 70km afleggen. Blijkbaar zullen we op bepaalde plaatsen geen wegje meer herkennen. We krijgen zelfs een boy mee om ons onderweg te helpen bij het lostrekken van de auto. Dat belooft.
Tijdens ons voormiddagbezoek aan een school herkenden we een geheel andere sfeer. Een directeur die slechts wat basis-Engels beheerst, klassen tot 90 leerlingen, kinderen van 16 jaar in het zesde leerjaar omdat ze tot 12 jaar het vee moeten drijven. Sommige kinderen hadden nog geen blanken gezien (we zaten amper 10km van Mbazwana). Sommigen hadden echt schrik van ons.
Overal hing het vol met affiches over Aids. We woonden ook een les 'Life skills' bij in een zesde leerjaar over HIV/AIDS. Het wordt er werkelijk ingelepeld.
Het voorstellingspakket van de school uit Roeselare bestond uit een memoryspel. We hebben dit met alle leerkrachten daadwerkelijk gespeeld vooraleer ze begrepen hoe het spel gespeeld wordt. Weg met de mooie methodes en didactieken. Dit is zwart, ruraal en vooral arm Afrika.
Geen enkel kind kan zich eten veroorloven! Ze krijgen alleen eten via het Voedselhulpprogramma. We hebben ook eens geproefd en het eten was best wel lekker.
Straks lopen we in het dorpje rond en maken daar wat foto's. Morgen de lange rit door 'niemandsland'. Wellicht zullen we de kans krijgen om nijlpaarden en krokodillen te zien. Het heeft ondertussen ook al geregend. Indien dit morgen ook van toepassing is, zullen we veel in het zand ploeteren met de jeep.
Verwacht morgen (en misschien ook de volgende dagen)kortere berichten en minder foto's. Voor elke muisklik moeten we enkele minuten wachten vooraleer onze opdracht gerealiseerd wordt. Wij ervaren 'aan den lijve' hoeveel keer we moeten klikken om iets op de website te plaatsen.
Nog een klein detail: vanmorgen waren we bijna onze nummerplaat achteraan op de wagen verloren. Deze hing nog aan een hoekje vast!
-
17 Oktober 2005 - 13:03
Dirk:
Wat een ommezwaai in jullie verslagen ... Van een luxueuze cottage naar een huisje in het rurale deel van Afrika. Met de auto vastlopen, de nummerplaat op een haartje na verliezen, kinderen die zich geen voedsel kunnen veroorloven ... het klinkt allemaal zo "ver van ons bed" en zo "Indiana Jones-achtig" Ik zie Bruno al morgen met de 4x4 door het landschap snorren, gekleed in bruine outfit met hoed en zweep ... -
17 Oktober 2005 - 15:27
Karen:
Elke dag kijk ik vol ongeduld mijn mail na. Ik lees gretig jullie verhalen. Soms zijn ze leuk, best grappig. Maar andere keren vind ik de harde realiteit van het arme Afrika, huisvesting, voeding, kinderen alleen... heel hard om te lezen. De foto's maken het "echt". Hopelijk kunnen jullie dat minder leuke kantje plaatsen en zijn er voldoende prettige zaken om te compenseren. Ik voel mee met de mensen en de kinderen ginder. Veel moed en ook nog veel plezier. Liefs, Karen -
17 Oktober 2005 - 16:50
Stiene:
En als de 4x4 toch nog uiteenvalt, is een gezonde "dodentocht van ... km" toch een makkie, hè Bruno?
Ik probeer ondertussen deze verschillen in één land in mijn bovenkamer te plaatsen. Lise begint een beetje te beseffen dat het hier toch makkelijk leven is. Je kan hier altijd een koekje krijgen! -
17 Oktober 2005 - 18:36
Yolande:
Bruno, Linda Jean,
"Afspraken worden gewijzigd, plannen worden door elkaar gehaald en vooral... veel wachten." ik lees het graag. Ik denk dat we met zijn allen op OVSG altijd maar 'rushen" de ene al wat meer dan de andere. Misschien staan we daardoor "wat verder" in het Noorden , maar soms ben ik jaloers op het "zuiden" dat gewoon kan genieten van elke dag, elk moment, van kleine dingen ondanks zeer barre omstandigheden(jullie getuigenessen zijn aangrijpend en jullie brengen die realitiet elke keer weer héél dicht bij ons. Jullie houden ons als het ware elke dag een spiegel voor). En zonder te vervallen in valse romantiek denk ik dat we wat vaker zouden moeten stil kunnen staan bij heel gewone dingen. En wij, zonder strijd om echte basisbehoeften doen dat oh zo weinig.
Het is fijn en een zeer goed gevoel dat jullie bruggen proberen te bouwen, misschien geen 'golden gates" maar handen reikend aan kinderen die dankzij dit project een unieke menselijke verbondeheid kunnen ervaren.
Groetjes
YS -
17 Oktober 2005 - 18:47
Dirk:
het lijkt 'de Limburg' wel ... ruraal Vlaanderen, "wag effe" ... -
17 Oktober 2005 - 20:09
Bob:
En dan nu: het echte Afrika. Neem het vooral goed in jullie op!
Voor de expeditie: je hebt de reader over ruimtelijke oriëntatie toch bij. dan kan er niets mislopen.
Kinderen over de hele wereld zijn en blijven kinderen. En toch zo'n grote verschillen in kansen. Een gelijkekansenbeleid op wereldvlak en al onze kinderen in Vlaanderen scoren in kansrijke indicatoren. Een wereld van verschil.
Breng de positieve geluiden mee, zorg voor blijvende communicatie met hen en geloof in de authenticiteit van kinderen.
tot later, Bob -
17 Oktober 2005 - 20:20
Wis:
Toch ook wel wonderlijk, dat in die afgelegen gebieden met mensen die nooit eerder een blanke hebben gezien, 'gemuisklikt' kan worden..niet?...Zíjn de mensen 'gelukkig' in al die armoe?..zoals je in 't Oosten wel ziet?..
'k Duim mee voor de 4x4...en genieten jullie van 'de wilde dieren'...!
Benieuwd naar 't volgend verslag!!! -
17 Oktober 2005 - 20:47
Serge:
Nu wordt het pas spannend ...
Welke leerplannen gebruiken zij ;>)) -
18 Oktober 2005 - 10:07
Zesde Klas Stokkel-15 Kinderen:
Sharon vindt dat het raar is dat er kinderen van 16 in het zesde zitten.Er zjin ook te veel kinderen in één klas. Dennis zal voor jullie een landrover bezorgen met GPS!
Jana vindt een 4x4 comfortabel.Ze vindt jullie wel veeleisend voor nieuw Afrikanen.En de boy? Hoe oud?
Wij zijn gek op veel foto's. -
18 Oktober 2005 - 10:10
Sabine:
Niet alleen mijn lawaaierige kapoenen , kijken er naar uit jullie boeinde verhalen te lezen...Ook de juf kan het niet laten. Ik vrees dat er in de toekomst nog meer Vlamingen Zuid-Afrika onveilig zullen maken.Je zou er zo naar toe vliegen. -
18 Oktober 2005 - 12:46
Een Thuisblijver:
ja "jam karet" kennen ze daar ook... -
18 Oktober 2005 - 13:24
Hans Met De Hoed:
Goede vrienden,
Wat ik lees boeit me. Eén van de reacties spreekt van het gefnuikt worden door de weelde. Raak ... heel raak zelfs. We zijn natuurlijk benieuwd om jullie te horen. Geniet verder nog heel veel en laat ons nadien dan proeven van wat je allemaal intens beleefde. Hopelijk creëert men daar de tijd voor en zullen we alles uit eerste bron kunnen vernemen. Mijn echtgenote geniet mee, vooral de foto's. Voor haar gaat de kindertijd weer open.
Ik nodig jullie alle drie bij deze al uit bij mij thuis om gewsapend met veel foto's juyllie verhaal te komen doen. En ja , Brunoke ... er zal lekker eten zijn.
Hartelijke groeten. -
18 Oktober 2005 - 13:56
Bruno:
Aan de zesde klas van Stokkel: jongens en meisjes, jullie verlangen naar heel veel foto's maar het duurt meer dan 20 minuten vooraleer de foto verzonden is. We proberen vrijdagavond heel wat meer foto's te plaatsen.
In primeur laten we jullie weten dat we vandaag nijlpaarden, een aapje, een leguaan en heel wat vogels hebben gezien.
En die Landrover lijkt me een goed idee, want we zijn vandaag 1 keer in het zand vastgereden. Meer zullen jullie morgenochtend kunnen lezen.
Wij vinden het leuk dat jullie ons dagelijks volgen.
Tot morgen! -
18 Oktober 2005 - 16:25
Lise:
Zijn ze maar één keer vastgereden, maar één keer?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
