ons wag en wag en wag

Vanmorgen hebben we voor het eerst kennis gemaakt met ruraal Afrika. Afspraken worden gewijzigd, plannen worden door elkaar gehaald en vooral... veel wachten. We hebben al heel wat van onze tijd 'gedood'.

We bezochten de eerste school in het 'hinterland'. Een 4x4 is helemaal geen luxe. We veronderstellen zelfs dat hij wat te licht zal zijn (en dus zal vastlopen) voor het serieuzere werk dat we morgen moeten ondernemen. Zo moeten we morgen heen en terug 70km afleggen. Blijkbaar zullen we op bepaalde plaatsen geen wegje meer herkennen. We krijgen zelfs een boy mee om ons onderweg te helpen bij het lostrekken van de auto. Dat belooft.

Tijdens ons voormiddagbezoek aan een school herkenden we een geheel andere sfeer. Een directeur die slechts wat basis-Engels beheerst, klassen tot 90 leerlingen, kinderen van 16 jaar in het zesde leerjaar omdat ze tot 12 jaar het vee moeten drijven. Sommige kinderen hadden nog geen blanken gezien (we zaten amper 10km van Mbazwana). Sommigen hadden echt schrik van ons.

Overal hing het vol met affiches over Aids. We woonden ook een les 'Life skills' bij in een zesde leerjaar over HIV/AIDS. Het wordt er werkelijk ingelepeld.

Het voorstellingspakket van de school uit Roeselare bestond uit een memoryspel. We hebben dit met alle leerkrachten daadwerkelijk gespeeld vooraleer ze begrepen hoe het spel gespeeld wordt. Weg met de mooie methodes en didactieken. Dit is zwart, ruraal en vooral arm Afrika.

Geen enkel kind kan zich eten veroorloven! Ze krijgen alleen eten via het Voedselhulpprogramma. We hebben ook eens geproefd en het eten was best wel lekker.

Straks lopen we in het dorpje rond en maken daar wat foto's. Morgen de lange rit door 'niemandsland'. Wellicht zullen we de kans krijgen om nijlpaarden en krokodillen te zien. Het heeft ondertussen ook al geregend. Indien dit morgen ook van toepassing is, zullen we veel in het zand ploeteren met de jeep.

Verwacht morgen (en misschien ook de volgende dagen)kortere berichten en minder foto's. Voor elke muisklik moeten we enkele minuten wachten vooraleer onze opdracht gerealiseerd wordt. Wij ervaren 'aan den lijve' hoeveel keer we moeten klikken om iets op de website te plaatsen.

Nog een klein detail: vanmorgen waren we bijna onze nummerplaat achteraan op de wagen verloren. Deze hing nog aan een hoekje vast!